Zaropiałe oczko u niemowlaka – jak wyleczyć?

Zaropiałe oczko u niemowlaka zazwyczaj jest spowodowane przez zapalenie spojówek. Nieco rzadziej winowajcą jest w tym wypadku infekcja górnych dróg oddechowych, przeziębienie albo np. niedrożność kanalika łzowego. Tak naprawdę u tak małych dzieci ropiejące oko to często spotykana dolegliwość. Zazwyczaj można ją wyleczyć domowymi metodami. Jeśli jednak nie poskutkują, wówczas warto wybrać się z dzieckiem do dziecięcego okulisty albo do pediatry.

Ropiejące oko u niemowlaka – przyczyny

Przyczyn zaropiałego oczka u niemowlaka może być wiele. W każdym z przypadków ropna wydzielina dowodzi tego, że już doszło do procesu zapalnego. W miejscu, w którym doszło do podrażnienia, zbierają się patogeny, leukocyty i niektóre ze składników osocza krwi. Zaropiałe oczko u niemowlaka najczęściej pojawia się zaraz po przebudzeniu. Po prostu w trakcie snu dziecko nie mruga, a więc i nie czyści sobie na bieżąco oka.

Główne przyczyny zaropiałego oczka u niemowlaka to:

• alergiczne zapalenie spojówek – zazwyczaj to pyłki roślin, zwierzęca sierść albo roztocza kurzu stanowią alergeny, które doprowadzają do powstania zapalenia spojówek oraz do skorelowanych z nimi zaropiałych oczu; ropiejące oczy a alergia – to jedno z tych połączeń, które są bardzo często spotykane – i wśród dzieci, które jeszcze są niemowlakami, i w literaturze fachowej, która niejako podąża za tym, co tak często teraz trapi rodziców;
• wirusowe zapalenie spojówek – przeważnie jest ono spowodowane przez adenowirusy; wówczas u dziecka poza zaczerwienionymi oczami pojawiają się różne inne symptomy, czyli: gorączka, kaszel, ból głowy i katar; zapalenie spojówek pojawia się także przy zakażeniu koronawirusem;
• bakteryjne zapalenie spojówek – do tego rodzaju zakażenia może dojść zaraz po tym, jak dziecko potrze swoją twarz (a więc także i oczy) brudną rączką;
• niedrożny kanalik łzowy – zazwyczaj u małych dzieci kanaliki łzowe są bardzo wąskie, a to przekłada się na to, że często dochodzi do ich zatkania; wtedy łzy, które w sposób naturalny czyszczą całe oko, nie mogą znaleźć naturalnego ujścia; poza wydzielającą się wtedy z nich ropną wydzieliną może również dojść do sklejenia powiek.

Ropa w oku dziecka może się pojawić w następstwie rozwijającej się infekcji. Do takich samych konsekwencji może doprowadzić podrażnienie oka (przez ciało obce albo po zabiegu Credego).

Ropiejące oczy zakażenie to nader często występujące połączenie. Oprócz niego taki sam efekt może również spowodować przeziębienie, bo ropiejące oko i katar to równie częsta „para”. Wówczas kluczową rolę odgrywa budowa kanałów łzowo-nosowych, bo te u dzieci przeważnie są krótkie oraz szerokie. A taki rodzaj ich budowy stwarza sprzyjające warunki do przedostawania się bakterii do oczu. Ponadto takie chorobotwórcze drobnoustroje mogą tam trafić np. podczas kaszlu albo kichania. Z kolei gdy dziecko ma gęsty katar, kanały łzowe mogą spuchnąć i to również utrudni swobodne spływanie wydzieliny z oka. Na tym nie koniec, bo taka sytuacja stwarza dogodne warunki do rozwoju bakterii, a więc i do powstawania ropy w oczach dziecka.

Jak wyleczyć zaropiałe oczko u niemowlaka?

W sytuacji, gdy ropiejące oczko u noworodka albo u starszego dziecka ma charakter jednorazowy, wówczas wystarczy, że przemyje mu się oczy solą fizjologiczną w ampułkach albo samą przegotowaną wcześniej wodą. Podczas wykonywania tej czynności bardzo ważne jest to, żeby zawsze używać (do każdego oka) osobnych wacików. Kierunek, w którym należy to robić, przebiega od zewnętrznego do wewnętrznego kącika (każdego z oczu).

W niektórych z przypadków, gdy ropiejące oko u dziecka nie reaguje na przemywanie przegotowaną wodą i/lub solą fizjologiczną, przydatne mogą się okazać antybakteryjne krople do oczu. Wówczas jednak nie obędzie się bez wizyty u lekarza, bo ten preparat jest wydawany tylko na receptę.

Ropiejące oko u niemowlaka domowe sposoby

Przy ropiejącym oku leczenie zawsze jest nieodzowne. Bez względu na to, czy będzie to ropiejące oko przy katarze, czy też przy innego rodzaju infekcji, zawsze trzeba dążyć do tego, żeby usunąć i przyczynę, i skutek, bo tylko takie skojarzone leczenie przyniesie najlepsze efekty. Oczywiście nie w każdym z przypadków wymagana będzie pilna lekarska konsultacja. Czasem przy ropiejącym oku u niemowlaka wystarczą domowe sposoby. Nie wszyscy je znają, ale teraz z pomocą przychodzi Internet. W końcu wystarczy wpisać w wyszukiwarkę np.: „ropiejące oczy u noworodka – forum” i zaraz po chwili uzyska się do wglądu dziesiątki, jeśli nie setki, porad od tych wszystkich rodziców, którzy już wcześniej mierzyli się z takim samym problemem.

Co na ropiejące oczko u niemowlaka? Najlepiej sprawdzą się:

• wspomniane wcześniej przemywanie oczu przegotowaną wodą i/lub solą fizjologiczną,
• okłady z plastrów surowego ziemniaka,
• okłady z lodu, które powinny być nakładane przy użyciu czystej ściereczki,
• okłady z naparu ze świetlika – teraz bez problemu, np. w aptece, można się zaopatrzyć w torebki z herbatą ze świetlika,
• okłady z naparu z nagietka – takim mocnym ziołowym wywarem trzeba nasączyć jałowe gaziki.

Obecnie okuliści przestrzegają przed tak popularnymi niegdyś okładami z rumianku. Dlaczego? Wynika to z tego, że akurat tego rodzaju okłady mogą jeszcze dodatkowo podrażnić dziecięce oczy.

Jeśli przyczyną ropiejących oczu u dziecka są niedrożne kanaliki łzowe, wówczas pomoże prawidłowo przeprowadzony i kilka razy w ciągu dnia powtórzony masaż Criglera. Dokładne wskazówki, jak go przeprowadzić, można teraz znaleźć w sieci.

Ropiejące oko leczenie – kiedy do lekarza?

Ropiejące oko u niemowlaka kiedy do lekarza – to bardzo często wpisana w wyszukiwarkę fraza. Wielu, zwłaszcza młodych rodziców, stosunkowo często się nad tym zastanawia. Na to pytanie trudno odpowiedzieć w sposób jednoznaczny, bo każde dziecko jest nieco inne. Pewne jest przede wszystkim to, że nie należy tego stanu bagatelizować. Tym samym, jeśli ropiejące oczy u niemowlaka utrzymują się przez kilka dni i nie pomagają żadne domowe sposoby – to wtedy zawsze warto skonsultować jego stan z dziecięcym okulistą albo z pediatrą. W końcu lepiej być nadgorliwym niż doprowadzić do poważnego stanu zapalnego, który może stać się przyczyną wielu poważnych konsekwencji (łącznie z np. trwałym pogorszeniem widzenia).